OECD Multilingual Summaries

Development Co-operation Report 2018

Joining Forces to Leave No One Behind

Summary in Polish

Raport o współpracy rozwojowej 2018

Jak łączyć siły, aby nikogo nie pominąć

Streszczenie w języku polskim

W 2015 roku kraje członkowskie ONZ przyjęły Agendę na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju 2030 ‑ światowy harmonogram działań obejmujący pod postacią 17 niezależnych Celów Zrównoważonego Rozwoju (SDGs) kwestie gospodarcze, społeczne i środowiskowe. Jednym z podstawowych założeń Agendy 2030 jest dążenie do objęcia wskazanymi Celami każdego mieszkańca oraz starania ku ogólnej poprawie sytuacji. Raport o współpracy rozwojowej 2018 wyjaśnia to podstawowe założenie, zwracając szczególną uwagę na wyjątkową rolę i znaczenie współpracy rozwojowej i Oficjalnej Pomocy Rozwojowej (OPR). Niniejszy raport jest odpowiedzią na pytania członków Komisji Pomocy Rozwojowej OECD, jak zrealizować powyższe podstawowe założenie Agendy.

W kontekście światowego wzrostu rozbieżności przychodów i dobrobytu między poszczególnymi krajami, i jednoczesnych coraz częstszych nagłych epizodów klimatycznych, okupione ciężkimi wysiłkami postępy rozwojowe są zagrożone. Władze krajowe, wspólnota międzynarodowa oraz partnerzy rozwojowi odczuwają coraz silniejszą presję, aby odpowiedzieć i dostosować się do coraz silniej widocznych i ponaglających ryzyk rozwojowych i środowiskowych. Konieczne jest opracowanie nowych strategii i inwestycji, mających na celu zwalczanie ubóstwa oraz nierówności, oraz powstrzymywanie źródeł tych zagrożeń dla zrównoważonego rozwoju, których konsekwencje odczuwane są w skali całego świata.

Co oznacza w praktyce zobowiązanie do "nie pominięcia nikogo" w kontekście współpracy rozwojowej? Niniejszy raport stara się w klarowny sposób odpowiedzieć na to pytanie, jednocześnie wskazując, że nie ma na nie prostej i jednoznacznej odpowiedzi, oraz że każdy kraj członkowski ONZ jest odpowiedzialny za powszechne wprowadzenie w życie Agendy 2030 i Celów SDGs. Raport oparty jest na najnowszych danych i analizach decydentów politycznych oraz ekspertów rządowych, akademickich i pozarządowych, które wskazują, czym jest "pominięcie kogoś" i jakie strategie mogą zadziałać w tej sytuacji. W Raporcie zawarto także świeże i krytyczne spojrzenie na gotowość i możliwości współpracy rozwojowej i Oficjalnej Pomocy Rozwojowej w kwestii wspierania wspólnot i krajów rozwijających się w realizacji Celów SDGs.

Jasne jest, że założenie, aby przy zapewnianiu rozwoju nikogo nie pominąć, silnie wpływa na rozumienie znaczenia zrównoważonego rozwoju we wszystkich krajach ‑ wymaga ono bowiem dostrzeżenia w krajach rozwijających się ludzi, którzy nie mieli udziału w rozwoju ze względu na często krzyżujące się powody polityczne, społeczne, gospodarcze, środowiskowe, kulturowe i strukturalne, i wzięcia ich pod uwagę w ramach inkluzywnego, sprawiedliwego i zrównoważonego rozwoju. Rozdziały i studia przypadku z Beninu, Indonezji, Kenii, Ameryki Łacińskiej i Afryki Zachodniej wskazują, jak bardzo wprowadzenie bardziej inkluzywnych przepisów dotyczących polityki społecznej, gospodarczej i środowiskowej ‑ popartych właściwą analizą danych ‑ może wpłynąć na sprawiedliwy i zrównoważony rozwój.

Część pierwsza niniejszego Raportu przedstawia, dlaczego obejmowanie rozwojem każdego musi być połączone z analizą danych, oraz tłumaczy, co należy rozumieć poprzez "pominięcie kogoś". Rozdziały tej części Raportu poświęcone są ośmiu kluczowym zagadnieniom, które muszą zostać rozwiązane, aby Cele SDGs miały powszechny zasięg: zwalczenie skrajnego ubóstwa w najbardziej potrzebujących krajach; ograniczanie różnic w zarobkach; zwalczanie niestabilności; wspieranie inkluzywności przepisów prawnych; konieczność działań na rzecz klimatu; postępy w kwestii równości płci i wzmacniania pozycji kobiet w gospodarce; objęcie refleksją kwestii 1,2 mld młodych ludzi na świecie; zagwarantowanie, że osoby niepełnosprawne nie będą już więcej pomijane.

Część druga analizuje powyższe wyzwanie w praktyce. Rozdziały tej części pozwalają zrozumieć potencjalny wpływ lepszej koordynacji międzysektorowej oraz politycznej przepisów prawnych, planów budżetowych i programów na dotarcie do najwrażliwszych grup społecznych. Powszechne osiągnięcie Celów SDGs zależy od analiz i danych obejmujących każdego mieszkańca i sklasyfikowanych według kryteriów takich jak przychód, płeć fizyczna i społeczno‑kulturowa, miejsce zamieszkania, wiek i niepełnosprawność. Konieczne jest dalsze rozwijanie możliwości krajowych badań statystycznych. Kluczowe znaczenie ma również zapewnienie odpowiednich warunków rozwoju społeczeństwa obywatelskiego tak, aby zwiększyć jego rolę w kwestii reprezentowania grup marginalizowanych. Jeszcze innym lokalnym źródłem inkluzji są mikro‑, małe i średnie przedsiębiorstwa. Tej wielkości firmy mogą grać tym ważniejszą rolę, im łatwiejszy mają one dostęp do przystępnych źródeł finansowania ‑ jeden z aspektów, w których swój wkład może włożyć współpraca rozwojowa.

Część trzecia, oparta na odpowiedziach członków Komisji Pomocy Rozwojowej na badanie dotyczące ich reform i strategii, przedstawia ścieżki reform współpracy rozwojowej, finansów i programów tak, aby były one opracowanie zgodnie z celem nie pominięcia nikogo. Ostatnia część (Cześć czwarta) zawiera opis różnych typów pomocy indywidualnej ze wszystkich krajów członkowskich Komisji Pomocy Rozwojowej, od 13 innych dostawców pomocy, którzy dostarczają OECD wystarczająco dokładne sprawozdania, oraz z prywatnych źródeł finansowania rozwoju dwóch fundacji. Raport przedstawia także założenia w kwestii finansowania rozwoju w 10 krajach, które obecnie nie składają sprawozdań OECD.

Raport o współpracy rozwojowej 2018 "Jak łączyć siły, aby nikogo nie pominąć" zdecydowanie popiera wyjątkową rolę współpracy rozwojowej we wspieraniu krajów i wspólnoty międzynarodowej w osiągnięciu celów Agendy 2030. Niemniej jednak, dotychczasowe działania w ramach współpracy międzynarodowej nie wystarczą, aby spełnić złożoną wspólnie obietnicę realizacji Celów SDGs, nikogo nie pomijając oraz ogólnie polepszając sytuację. Dostawcy pomocy muszą podjąć nowe, przemyślane, systemowe i skoordynowane działania, aby dostosować swoje cele, praktyki w kwestii zarządzania i finanse tak, aby maksymalnie zwiększyć ich indywidualny i zbiorowy wpływ. Niniejszy raport wzywa dostawców mechanizmów finansowania do zaktualizowania swoich ram współpracy gospodarczej według trzech wskazówek:

• Nowe podejście do określenia wspólnych korzyści wynikających z objęcia rozwojem każdego człowieka;
• Przemyślana realizacja celów inkluzywnego, sprawiedliwego i zrównoważonego wzrostu poprzez portfolia współpracy rozwojowej, biorące pod uwagę czynniki zmian, innowacji i danych;
• Lepsze wykorzystanie i przydział Oficjalnej Pomocy Rozwojowej jako integralnej części szerzej zakrojonych wysiłków mających na celu zwiększenie finansowania przeznaczonego na osiągnięcie Celów SDGs dla ogółu społeczeństwa.